روایت عکاس زن فرانسوی از شور انقلابی مردم | زندگی زنان در روزهای پرالتهاب انقلاب

به گزارش همشهری آنلاین، او با حضور در ایران از زمان پیروزی انقلاب تا چند ماه بعد از کوچه‌ها و خیابان‌های تهران و دیگر شهرهای ایران عکاسی کرد که محور بیشتر عکس‌هایش زنان و دختران بودند. خودش در این‌باره می‌گوید: «من عکاسی هستم که به‌دنبال زنان می‌روم و لحظات غم و اندوه را ثبت می‌کنم. وقتی می‌خواستم به ایران سفر کنم می‌دانستم که شرایط من با عکاسان مرد فرق می‌کند. من روسری سر کردم و بین زنان ایرانی رفتم تا نگاهشان را ثبت کنم و عقایدشان را به تصویر بکشم. در آن روزها نفوذ بین زنان مسلمان سخت بود و آنها خیلی به خارجی‌ها اعتماد نمی‌کردند. در واقع عکاسان مرد خارجی نمی‌توانستند راحت از زنان مسلمان عکاسی کنند چون نگاه مثبتی به آنها وجود نداشت. حتی ممکن بود  انگ جاسوسی بخورند. اما من به‌عنوان یک زن فرصتی طلایی در اختیار داشتم. حجاب سر کردم و راهی ایران شدم.»